اصول تصمیم گیری موفقیت آمیز

در این مقاله از رابینز قصد داریم درباره اصول تصمیم گیری موفقیت آمیز صحبت کنیم، اگر نگاهی به جامعه بیندازیم متوجه می شویم که افراد به‌دلیل تصمیم گیری‌های غلط دچار طلاق، اعتیاد، مشکلات اجتماعی و مالی می شوند و همچنین در سطح مدیران کشوری هم عدم تصمیم گیری های موفقیت آمیز را می‌بینیم که کشورها رو دچار بحران می‌کند.

اصول تصمیم گیری موفقیت آمیز و راه های رسیدن به آن

تصمیم گیری موفقیت آمیز تصمیمی است که بهترین نتایج را برای ما رقم می زند. این نوع تصمیم گیری باید قاطعانه و با صبوری گرفته شود. با یک پاسخ آری یا نه (که این تصمیم را بگیرم)، تصمیمی که با عقل و دل گرفته می شود.

پیش نیاز یک تصمیم موفقیت آمیز چیست؟

برای یک تصمیم موفقیت آمیز در ابتدا باید تصمیم های ضعیف و نیمه کاره خودمان را متوقف کنیم. یک تصمیم ضعیف انرژی و زمان زیادی از ما می‌گیرد، حال برای گرفتن یک تصمیم موفقیت آمیز باید چند سوال از خودمان بپرسیم، سه سوال از عقل و سه سوال از دل.

سوال اول از عقل: آیا می توانم نیاز واقعی خود را بر طرف کنم؟

ما در ابتدا باید از نیاز خودمان آگاه باشیم و بدانیم بین نیاز واقعی و آنچه که ما می‌خواهیم تفاوت وجود دارد، به عنوان مثال: ما احتیاج داریم که یک وسیله نقلیه داشته باشیم، نیاز ما یک وسیله نقلیه ای است که ما را جابجا کند اما خواسته ما یک ماشین لوکس است. یا فرض کنید نیاز به یک سرپناه داریم، اولویت داشتن خانه است، ولی خواسته ما داشتن یک خانه مجلل. پس اولین قدم تصمیم گیری موفقیت آمیز، سوال از عقل خود است که آیا این تصمیم نیاز واقعی من را برآورده می کند؟ پاسخ آری یا نه.

سوال دوم از عقل: آیا از حق انتخاب هایی که دارم آگاهم؟

برای پاسخ به این سوال اول باید دقت نظر داشته باشیم و به جمع آوری اطلاعات بپردازیم و از افراد با تجربه سوال بپرسیم و اطلاعات را راجع به تصمیمی بدست بیاریم البته باید توجه داشت راجع به انتخاب مسلم مثلاً انتخاب بین پراید و بنز نیاز به مشورت نیست، و در آخر تصمیم را با توجه به جمع آوری اطلاعات میگریم هر چه بیشتر از حق انتخاب های خودمان آگاه باشیم امید بیشتری داریم، پس سوال دوم برای تصمیم گیری های موفقیت آمیز آیا از حق انتخاب های خود آگاه هستم؟ پاسخ آری یا نه.

سوال سوم از عقل: آیا به تمام جوانب آن فکر کرده ای؟

برای پاسخ به این سوال باید تصمیمات گذشته خود را مورد برسی قرار دهیم تا ببنیم در تصمیمات مشابه یا نزدیک به آن چه اتفاقی افتاده است و بعد از خود باید بپرسیم اگر این تصمیم را بگیرم چه اتفاقی رخ می دهد؟ بهترین و بدترین نتیجه را تصور می‌کنیم  و در آخر با یک آری یا نه به سوال پاسخ می دهیم.

حال برای یک تصمیم موفقیت آمیز به درون خودمان برویم تا به حال این احساس برای شما هم پیش آمده وقتی یک تصمیم اشتباه میگریم از درون احساس یک درد می کنیم، پس باید سه سوال مهم از دل و درون خودمان کنیم و بعد تصمیم قطعی را بگیریم.

سوال اول از دل: آیا تصمیم من نشانگر صادق بودن با خودم است؟

برای یک تصمیم موفقیت آمیز باید با خودمان صادق باشیم. حالا منظور چیست؟ همه ما اعتقاداتی داریم که ممکن است درست یا غلط باشد، اما حقیقت واقعی با اعتقادات ما متفاوت است. اجازه دهید با یه مثال توضیح بدهم، مثلاً ما باید روغن موتور ماشین را هر ۵۰۰۰ کیلومتر عوض کنیم و این یک حقیقت است، حال ما چه اعتقاد داشته باشیم که عوض کردن روغن موتور در این کیلومتر خوب است یا بد، اگر بنابر حقیقت ماجرا عمل نکنیم موتور ماشین خراب شده و متحمل ضرر می‌شویم. در واقع اگر ما حقیقت واقعی را ببینیم تصمیم موفقیت آمیز بهتری خواهیم گرفت. برای این موضوع می توانیم از دیگران هم راجع به اعتقادات درست یا غلط خودمان بپرسیم و در آخر با یک پاسخ آری یا نه به سوال پاسخ می دهیم که حقیقت تصمیم را میدانم و با خودم صادق هستم.

سوال دوم از دل: اعتقاد به فراست خودم دارم؟

سوال دوم از درون خودمان در مورد فراست است، حالا فراست چیه؟ فراست تجربیات ناخودآگاه ما هستند که در زمان تصمیم گیری بروز می کنند در واقع ما در زمان تصمیم گیری، یک احساس نسبت به تصمیم داریم که نتیجه آینده تصمیم ما را مشخص می کند، مثلاٌ اگر در زمان تصمیم شوق و شور خاصی داشته باشیم نتیجه خوبی رقم می خورد ولی اگر تصمیم از روی ترس و نگرانی زیاد باشد، تصمیم موفقیت آمیز نخواهد بود. و با یک پاسخ آری یا نه به احساس خودمون به این تصمیم جواب میدیم

سوال سوم از دل: آیا از شایستگی بیشتر خود آگاهم؟

آخرین مرحله از یک تصمیم گیری موفقیت آمیز آگاهی از شایستگی خودمان است اغلب ما فکر می کنیم به شایستگی‌ای که داریم آگاه هستیم ولی در واقع همه ما اعتقاداتی داریم که مانند ترمز، جلوی شایستگی و موفقیت ما را می گیرد. این اعتقادات که به صورت ناخودآگاه در وجود ما هستند باعث می شود کارهایی انجام دهیم که به شایستگی بهتری که مورد نظر ماست نرسیم. البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که شایستگی بهتر را فقط نسبت به اعمال خود مان بسنجیم، نه دیگران. یک مثال می زنم که خوب متوجه بشید، اکثر ما یا در زندگی کاری خودمان تلاش میکنیم یا در زندگی خانه و عاطفی. این اعتقاد در ما نفوذ کرده ولی آیا ما شایستگی این را نداریم که در هر دو جا عالی باشیم؟ پس باید در این راستا عمل کنیم و در آخر با یک آری یا نه جواب این سوال را هم بدهیم.

نتیجه گیری:

حالا که با اصول تصمیم گیری موفقیت آمیز آشنا شدیم امیدوار هستم برای تصمیم های خودتان از این موارد استفاده کنید و به یاد داشته باشید وقت گذاشتن برای یک تصمیم عالی بهتر از یک تصمیم نیمه کار و بد است و حتماً باید به هر شش سوال پاسخ قاطع دهیم.

از سایر مقالات رابینز هم استفاده کنید.